Twardowski Jan

Ksiądz, poeta współczesny, przedstawiciel nurtu religijnego w literaturze polskiej. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie wojny walczył w oddziałach AK, brał udział w powstaniu warszawskim.Po wojnie wstąpił do seminarium duchownego i przyjął święcenia kapłańskie. Debiutował zbiorem wierszy Powrót Andersena (1937). Zajmował się pracą duszpasterską i pisał wiersze. W latach 50. i 60., z wyjątkiem jednego zbioru wierszy, jego poezja nie była publikowana.Wydane później tomiki to m.in. Znaki ufności (1970), W kolejce do nieba (1980), Rachunek dla dorosłego (1982), Nie przyszedłem Pana nawracać. Wiersze 1937-1985 (1986), Sumienie ruszyło (1989). Poeta tworzy odmienny model pisania o Bogu i wierze. Jego wiersze poruszają problemy natury etycznej i moralnej, daleki jest w nich jednak od moralizowania czy upominania. Niczego nie narzuca, jest orędownikiem tolerancji. Bohaterem utworów jest człowiek pytający o sens istnienia, świadomy swej ułomności, poszukujący oparcia w wierze. Ukazany jest na tle świata stworzonego przez Boga. Poeta posługuje się językiem prostym, używa potocznych wyrażeń, stosuje paradoks, subtelny humor.