Eurypides

Jeden z trzech wielkich tragików greckich (obok Ajschylosa i Sofoklesa). Był synem zamożnego Ateńczyka, otrzymał staranne wykształcenie filozoficzne i muzyczne. Często uczestniczył w konkursach dramatycznych, rywalizując w nich m.in. z Sofoklesem. Był autorem ponad 90 sztuk, ale zachowało się zaledwie 17 tragedii, m.in. Andromacha, Bachantki, Błagalnice, Elektra, Hekabe, Oszalały Herakles, Hipolit, Ifigenia w Aulidzie, Ifigenia w Taurydzie, Medea, Orestes, Trojanki. Eurypides miał bardzo postępowe, demokratyczne poglądy,a scenę traktował jak trybunę do ich głoszenia. Sprzeciwiał się nierówności– uważał, że biedni i bogaci, kobiety i mężczyźni, powinni mieć równe prawa. Potępiał wojny wzniecane w celu podbijania nowych terytoriów. Tematy do swoich utworów Eurypides czerpał z mitologii, ale starał się jak najbardziej odnieść je do współczesności. Występującym w nich postaciom mitologicznym nadawał cechy ludzkie, także w postępowaniu bogów doszukiwał się podobnych ludziom motywacji. Zreformował tragedię – wprowadził prolog, informujący o przebiegu akcji, monologi, które przybliżały psychiczne rozterki bohaterów, ograniczył partie chóru na rzecz akcji, dopuszczał pomyślne zakończenie akcji (tragikomedia).