Eco Umberto

Włoski współczesny powieściopisarz, semiotyk, filozof kultury. Urodził się w Piemoncie. Po obronie pracy doktorskiej, poświęconej św. Tomaszowi z Akwinu, wykładał na uniwersytetach w Turynie i Mediolanie, a obecnie w Bolonii i we Florencji. Zajmuje się semiotyką, teorią literatury, środkami przekazu, zjawiskami kulturowymi, w tym kulturą masową. Umberto Eco ma imponujący dorobek naukowy (m.in. Interpretacja i nadinterpretacja oraz Superman w literaturze masowej), jest też autorem felietonów publikowanych na łamach tygodnika „L’Espresso”, a w 1993 wydanych jako Zapiski na pudełku od zapałek, sztuk dla dzieci, a przede wszystkim powieści. Tworzy w nich wielowarstwowe fabuły, łącząc elementy powieści sensacyjnej, historycznej i traktatu filozoficznego, bawiąc się przy tym różnymi konwencjami i stwarzając dowolność możliwości interpretacyjnych. Jego pierwsza powieść, Imię róży (1980), przyniosła mu sławę i została przetłumaczona na 30 języków. Kolejne powieści – Wahadło Foucaulta (1988), Wyspa dnia poprzedniego (1994), Baudolino (2000) – także cieszą się sporą popularnością. Autor kategorii dzieła otwartego, które zakłada większą aktywność czytelnika.