Współczesny prozaik, dramatopisarz, scenarzysta.Urodzony w Warszawie, był synem architekta. Studiował architekturę i filozofię. Miał obywatelstwo francuskie, co pomogło mu podczas wojny – w 1939 był pół roku internowany w obozie dla cudzoziemców w Konstancy nad Jeziorem Bodeńskim (doświadczenia z tego okresu wykorzystał w powieści Jezioro Bodeńskie). Od 1940 przebywał w Warszawie. Po wojnie był kierownikiem literackim zespołu filmowego Iluzjon, współpracował z „Kuźnicą”, „Przeglądem Kulturalnym”, „Literaturą”. Dygat sympatyzował z opozycją demokratyczną – podpisał List 34 domagający się wolności słowa, sprzeciwiał się też niekorzystnym zmianom w konstytucji PRL. Debiutował w 1938 groteskowym opowiadaniem Różowy kajecik. Popularność przyniosła mu powieść Jezioro Bodeńskie (1946), następnie napisał m.in. Pożegnania (1948), Podróż (1958), Disneyland (1965), Dworzec w Monachium (1973). Dygat, którego utwory cechuje ironia, groteska i nostalgia, ukazuje współczesnego bohatera, spętanego konwenansami, usiłującego wyrwać się z sytuacji, w której się znajduje, i dokonać rozrachunku z samym sobą i narodowymi mitami.