Poeta, prozaik, dziennikarz. Urodził się w Krakowie,studiował slawistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim.Był reporterem w „Dzienniku Polskim”, publikował wiersze w różnych czasopismach, m.in. w studenckiej „Zebrze”. Jego utwory, naznaczone buntem, a nawet brutalnością, obrosły legendą, którą wzmocniła jeszcze przedwczesna śmierć 25-letniego autora, spowodowana wadą serca. Bursa debiutował na łamach „Życia Literackiego” Głosem w sprawie młodzieży (1954). Przesycone pesymizmem utwory Bursy były szokujące, niektórzy oskarżali nawet młodego twórcę o nihilizm. Prowokowanie, a czasem wręcz epatowanie okrucieństwem, cynizm, a nawet makabryczne, sadystyczne opisy zniekształconych członków ciała służyły jednak Bursie do poszukiwania trwałych wartości. Protestował przeciw wszechobecnemu zakłamaniu, którym przesiąknięte było życie w Polsce lat 50. Pośmiertnie opublikowano następujące utwory Andrzeja Bursy: Wiersze (1958), Utwory wierszem i prozą (1969), powieść Zabicie ciotki (1981). Pisał też dramaty, m.in. Karbunkuł, Zwierzęta hrabiego Cagliostro.