Brecht Bertolt

Najwybitniejszy niemiecki dramaturg współczesny,teoretyk teatru. W szkole pisał pacyfistyczne wiersze. Studiował medycynę. Od 1924 mieszkał w Berlinie, dwa lata pracował jako reżyser i dramaturg. Zainteresował się marksizmem, który wpłynął na jego twórczość. Pod koniec lat 20. tworzył dydaktyczne przedstawienia i prezentował je robotnikom. Zagorzały przeciwnik narodowego socjalizmu. W 1933, gdy Hitler doszedł do władzy, emigrował i 14 lat spędził za granicą (m.in.w USA). W 1948 wrócił do NRD. W 1949 założył Berliner Ensemble. Uważał, że sztuka powinna być społecznie zaangażowana. Jego sztuki, tworzone pod wpływem marksizmu, atakowały kapitalistów i gloryfikowały robotników. Brecht wprowadzał w życie założenia teatru epickiego, podkreślającego fikcyjny charakter wydarzeń, przez tzw. efekt obcości i wprowadzenie komentujących akcję songów. Debiutował tomem wierszy w 1927. Jego najsłynniejsze dramaty to: Opera za trzy grosze (1928), Matka Courage i jej dzieci (1941), Dobry człowiek z Seczuanu (1938-1941), Człowiek jak człowiek (1927), Strach i nędza Trzeciej Rzeszy (1938), Kariera Arturo Ui (1941) – tu w tytułowym bohaterze niektórzy widzieli Hitlera.