Poeta i dramatopisarz epoki pozytywizmu. Urodzony w Kaliszu, syn zamożnego kupca i byłego powstańca. Rozpoczął studia w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa, potem przeniósł się do Akademii Medyko-Chirurgicznej w Warszawie, a ukończył je we Wrocławiu. Był członkiem patriotycznego stowarzyszenia studenckiego, za co w 1860 został aresztowany i na kilka tygodni osadzony w Cytadeli.Wyjechał do Heidelbergu, gdzie podjął studia filozoficzne. Powrócił do kraju, gdy wybuchło powstanie styczniowe, w którym wziął udział– był nawet członkiem Rządu Narodowego. Głęboko przeżył klęskę powstania, o której dowiedział się, gdy ponownie wyjechał za granicę. Asnyk przeżył zawód miłosny – rodzice kobiety, którą kochał, nie oddali mu jej ręki. Ożenił się cztery lata później z inną, która zmarła po urodzeniu syna. W 1867 Asnyk osiadł we Lwowie. Sporo podróżował,uwielbiał górskie wspinaczki. W jego utworach (m.in. Sen grobów, 1865; Poezje 1871, 1872; Nad głębiami, 1894) widać wpływ poezji romantyków, zwłaszcza Słowackiego, i szacunek dla tradycji patriotycznej, którą postrzegał jako potencjał na przyszłość.