Teksty kultury pełne są powabnych obrazów cudzych żon. Dla Wierszynina z Czechowa taką uwielbianą cudzą żoną jest Masza, żona nauczyciela Kułygina. W Mazepie Juliusza Słowackiego Zbigniew, syn Wojewody, kocha piękną młodą Amelię, Wojewodzinę, żonę swego ojca. Ta miłość, odwzajemniana zresztą przez Amelię (o czym nie wie Zbigniew), ma dodatkowy posmak owocu zakazanego: nie tylko cudzołóstwa, ale i kazirodztwa. Kocha też cudzą żonę (i macochę) Antek Boryna z Chłopów Władysława Stanisława Reymonta, on jednak nie cofnie się przed zdradą. Cudzą żonę miłuje też Szczęsny Kossakowski z dramatu Juliusza Słowackiego Horsztyński. Adresatką jego uczuć jest piękna i młoda Salomea, żona Ksawerego Horsztyńskiego, zresztą małżonka odwiecznego wroga ojca Szczęsnego – starego Kossakowskiego.