Chrom stosowany jest jako dodatek do stali i stopów metali, a także do wytwarzania powłok ochronnych zapobiegających korozji metali. Ma także zastosowanie do wytwarzania barwników dodawanych do farb, szkła i porcelany. Znaczenie praktyczne ma także stop złożony z chromu i niklu, tzw. chromonikiel, cechujący się dużym oporem elektrycznym (drut oporowy) – używany jest do budowy grzejników elektrycznych. W analityce chemicznej związki chromu są stosowane do oznaczania pewnej grupy substancji, w tym np. jonów żelaza (chromianometria). Przed przystąpieniem do oznaczeń redukuje się jony żelaza Fe3+ do Fe2+ przy pomocy odpowiednich odczynników (m.in. chlorku cyny(II)). Następnie miareczkuje się roztwór jonów żelaza(II) roztworem dichromianu(VI) potasu:
Punkt końcowy miareczkowania wyznacza zmiana barwy roztworu – w tym przypadku roztwór zmienia barwę z zielonej na fioletową.
Chrom jest pierwiastkiem występującym w organizmach żywych. Wchodzi w skład wielu enzymów. Jest niezbędny do prawidłowej gospodarki węglowodanowej, gdyż ma wpływ na działanie insuliny. Związki chromu(VI) są toksyczne i rakotwórcze.