rzecz. m
długotrwałe nękanie kogoś, szykanowanie.
Porucznik służb specjalnych PRL, który prześladował działaczy opozycji, prześladowanie (M. lp, ident. w B. lp) uznał za zwykły, codzienny element pracy operacyjnej. Uważał, że prześladowania (M. lm, ident. w B. lp) służyły umocnieniu ojczyzny, w jaką wtedy wierzył.
Pochodzenie:
prześladować – nękać, szykanować,
prześladowany – poddany prześladowaniu, nękany, szykanowany, śledzony,używany też w zn. rzeczownikowym, np. Lista prześladowanych przez reżim jest długa.
Obecna postać
Związek frazeologiczny prześladował go pech oznacza osobę, którą spotykają liczne, powtarzające się niepowodzenia życiowe, wypadki, nieprzyjemne zdarzenia itp. Rodzajem prześladowania w miejscu pracy jest tzw. mobbing.