przym.
obowiązkowy, konieczny do wykonania.
W czasie studiów Marcin miał cały szereg zajęć obligatoryjnych (D. lm), podczas których sprawdzana była obecność i zazwyczaj na zakończenie całego cyklu zdawał egzamin. Były również zajęcia i wykłady nieobowiązkowe, czyli fakultatywne, na które chodził dla przyjemności i poszerzenia wiedzy.
Pochodzenie:
zobligować – nakłonić (powołując się na przepisy albo korzystając z nadanych uprawnień), np. Dyrektor szkoły zobligował grono pedagogiczne do dyżurów w szatni tuż przed rozpoczęciem lekcji.
zobligowany – zobowiązany do czegoś, np. Po rozmowie z mamą, która opowiedziała mi o dodatkowych obowiązkach w pracy, poczułem się zobligowany do częstszego zajmowania się młodszym rodzeństwem.