rzecz. m, br. lm
zaprzestanie działań, działalności, ignorowanie kogoś/czegoś lub niepodejmowanie jakichś czynności (np. pracy, kontaktów dyplomatycznych itp.) zazwyczaj w celu wywarcia nacisku i uzyskania określonych korzyści.
Rzymscy restauratorzy zdecydowali się na bojkot (B. lp, ident. w M. lp) tanich pomidorów masowo importowanych z Chin i przestali je sprowadzać do swoich restauracji. Ciągle nie wiadomo, czy do bojkotu (D. lp) przyłączą się producenci sosów i keczupów, którzy o bojkocie (Ms. lp) wolą się na razie nie wypowiadać, zwłaszcza że od dawna kupowali chińskie pomidory w dużych ilościach i wyjątkowo korzystnych cenach.
Pochodzenie:
bojkotować (dok. zbojkotować) – ignorować.
Obecna postać
Wśród słów o podobnym znaczeniu warto wymienić wyraz ostracyzm, oznaczający odsunięcie się środowiska od jakiejś osoby, która się temu środowisku naraziła, jest to więc rodzaj bojkotu towarzyskiego będącego nieraz poważną karą dla osoby dotkniętej ostracyzmem, np.: Aktorzy występujący podczas okupacji dla Niemców byli lekceważeni przez środowisko i dotknięci ostracyzmem. Ci ludzie, potępieni przez społeczność, nawet po wojnie nie mogli znaleźć pracy.W pierwotnym znaczeniu ostracyzm był, w starożytnej Grecji, formą głosowania za pomocą skorupek glinianych, zawierających nazwisko obywatela, którego chciano wydalić z kraju.
