1. ‘prędki’; 2. ‘natychmiastowy, niezwłoczny, rychły’.
1. ‘prędki’; 2. ‘natychmiastowy, niezwłoczny, rychły’.
Od XVIII w.; ogsłow. (np. czes. dialektalne šibky ‘prędki, zwinny’, ros. šibkij ‘prędki, chyży, żwawy’, słoweń. šibek ‘giętki, gibki; wysmukły, cienki; delikatny, słaby’) < psłow. *šibъkъ ‘giętki, elastyczny; obrotny, zwinny, prędki’ – przymiotnik odczasownikowy od psłow. *šibati ‘smagać czymś elastycznym, chłostać, bić, uderzać; popychać, przesuwać’ (por. pol. dialektalne szybać ‘bić, razić, uderzać’).
Materiał opracowany przez eksperta