‘jedna z dwóch równych części, połowa’.
‘jedna z dwóch równych części, połowa’.
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. půl, ros. pol ‘ts.’) < psłow. *polъ ‘jedna z dwóch części, połowa’; wyrazy pokrewne występują w łac. spolium ‘łup, zdobycz; zdjęta skóra zwierzęca’ oraz stind. phálati ‘pęka (na dwie części)’ – ich podstawą jest pie. *(s)pel- ‘łupać, rozszczepiać, odłupywać’; pierwotnie ‘oderwany, odłupany od czegoś kawałek, oddzielona część’
W stpol. występował rzeczownik odmienny pół / poł ‘połowa’.
od XV w.; zdrobnienie połówka od XVI w.
Materiał opracowany przez eksperta