1. ‘pobudzać do biegu, gonić, gnać’; 2. ‘wypędzać, wyganiać, przepędzać’; 3. ‘bardzo szybko posuwać się naprzód’; 4. ‘nakłaniać do pośpiechu, ponaglać, popędzać’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. pudit ‘pobudzać, skłaniać do czegoś’, przestarzale ‘gnać, poganiać’, sch. púditi ‘gnać, gonić, wypędzać; płoszyć, straszyć’) < psłow. *pęditi ‘zmuszać do posuwania się naprzód, do biegu, gnać, poganiać’ – pokrewne z lit. spándyti ‘zakładać oka, wnyki’ oraz łac. pendere ‘wieszać’; podstawą pie. *(s)pen-d- ‘ciągnąć, napinać’ będące rozszerzeniem pierwiastka *(s)pen- ‘ciągnąć’.
poleca
b/d
pęd
1. ‘bardzo szybkie posuwanie się naprzód, pędzenie, szybki bieg’;2. ‘wewnętrzna potrzeba, skłonność, zamiłowanie do czegoś’; 3. ‘część rośliny,łodyga’; 4. dawniej ‘prąd rzeki, nurt, bieg’; od XV w.; jest to rzeczownik odczasownikowyod pędzić; dawniej występował również w formie pąd
poleca
b/d
napędzić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
opędzić się
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
popędzić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
rozpędzić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
spędzić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
wypędzić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
zapędzić
czasownik przedrostkowy
poleca
67%
3 głosy
pędzać
forma wielokrotna -pędzać w czasownikach przedrostkowych, np.: napędzać, popędzać, wypędzać, spędzać.
Podobne teksty:
- 81% Streszczenie mitu Europa.
- 95% ten obcy
Materiał opracowany przez eksperta