zbankrutować (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. bankrutować)

(1.1) aspekt dokonany od: bankrutować
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) splajtować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. zbankrutowany
rzecz. bankructwo n, bankrut mos, bankrutowanie n, bankrutka ż
czas. bankrutować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: bankrutować
  • białoruski: (1.1) збанкрутаваць, збанкруціцца, абанкруціцца
  • czeski: (1.1) zbankrotovat
  • kaszubski: (1.1) zbankrutowac, zbankrëtowac
  • rosyjski: (1.1) обанкротиться
  • ukraiński: (1.1) збанкрутувати
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.