zastrzec (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈzasṭʃɛʦ̑], AS: [zasṭšec], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zastrzegać)

(1.1) aspekt dokonany od: zastrzegać
odmiana:
(1.1) koniugacja XI
przykłady:
(1.1) Podobne problemy adaptacyjne przeżywały kobiety, które wykonywały zawody zastrzeżone dotąd dla mężczyzn, jak elektromonter, suwnicowy czy chirurg[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zastrzeżenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zastrzegać
źródła:
  1. Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.