zaocznie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zaˈɔʧ̑ʲɲɛ], AS: [zaočʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…
-
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) urz. w czasie nieobecności osoby zainteresowanej
- (1.2) w systemie zaocznym
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybrać kogoś zaocznie • osądzić kogoś zaocznie • wydać wyrok zaocznie
- (1.2) studiować zaocznie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. zaoczny
- rzecz. oko n, oczęta nmos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- włoski: (1.1) in contumacia
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.