osądzić (język polski)

wymowa:
IPA: [ɔˈsɔ̃ɲʥ̑iʨ̑], AS: [osõńʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą 
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. osądzać)

(1.1) praw. rozpatrzyć sprawę i wydać wyrok
(1.2) książk. wydać opinię o czymś lub o kimś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Sędzia osądził mężczyznę zgodnie z prawem
(1.2) Nawet jej nie znasz, a już osądziłaś.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
aspekt niedokonany osądzać
rzecz. osądzenie n, osądzanie n, osąd m, sąd m, sędzia ż/mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.