zadziwiać (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. zadziwić)
czasownik zwrotny niedokonany zadziwiać się (dk. zadziwić się)
- (2.1) okazywać podziw albo zdumienie
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Magda zadziwiła wszystkich rozpiętością swojego wokalu w trakcie ostatniego recitalu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dziwić, zdumiewać
- (2.1) dziwić się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zadziwianie n, zadziwienie n, dziwaczek mos/mrz
- czas. zdziwić, dziwić, zadziwić dk.
- przym. zadziwiający
- przysł. zadziwiająco
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) astound, strike with wonder; (2.1) be surprised, be taken with surprise
- francuski: (1.1) étonner; (2.1) s'étonner
- hiszpański: (1.1) asombrar; (2.1) asombrarse
- niderlandzki: (1.1) verbazen, verbluffen
- niemiecki: (1.1) erstaunen, verblüffen; (2.1) staunen
- nowogrecki: (1.1) καταπλήσσω; (2.1) καταπλήσσομαι
- włoski: (1.1) meravigliare
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.