wzbraniać (język polski)

wymowa:

(1.1) IPA: [ˈvzbrãɲäʨ̑], AS: [vzbrãńäć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.

(2.1) IPA: [ˈvzbrãɲäʨ̑‿ɕɛ], AS: [vzbrãńäć‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• denazal.• zestr. akc. ​

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wzbronić)

(1.1) zabraniać

czasownik zwrotny niedokonany wzbraniać się

(2.1) mieć skrupuły, opory przed zrobieniem czegoś; nie chcieć czegoś zrobić

odmiana:

przykłady:

(2.1) Proszą, ażeby zagrał, podają cymbały, Żyd wzbrania się, powiada, że ręce zgrubiały^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wzbronić dk., zabronić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: