wychodźca (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ktoś, kto na długo lub na zawsze opuszcza swoją ojczyznę
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) emigrant
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wyjście n, wychodzenie n, wychodźstwo n, wychodek mrz, wychodne n, wychodnia ż
- czas. wychodzić ndk., wyjść dk.
- przym. wychodźczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) emigre
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.