wojowniczość (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) skłonność grupy ludzi do wszczynania walk
- (1.2) cecha zachowania tj. skłonność do bójek
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) czupurność, zadziorność
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. wojowniczy
- czas. wojować ndk.
- przysł. wojowniczo
- rzecz. wojownik mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) warlike spirit; (1.2) belligerence, belligerency
- kazachski: (1.1) жауынгершілік
- niemiecki: (1.1) Kampflust ż, kriegerische Haltung ż; (1.2) Streitlust ż
- rosyjski: (1.1) воинственность ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.