werset (język polski)

wersety (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈvɛrsɛt], AS: [verset]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jedno lub kilkuzdaniowy, wyodrębniony graficznie fragment tekstu, który stanowi całość myślową i rytmiczną, charakterystyczny dla prozy biblijnej i koranicznej[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wers m, wiersz m, wersecik mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł.[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „werset” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 17.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.