vogue (język angielski)

wymowa:
enPR: vōg, IPA: /vəʊɡ/, X-SAMPA: /v@Ug/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) moda
(1.2) popularność
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) in vogue → w modzie, modny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. voguish
związki frazeologiczne:
etymologia:
zapożyczone w końcu XVI wieku z franc. vogue < wł. voga < wł. vogare[1] lub franc. vogue ze st.franc. voguer ze starosaksońskiego *wogon (wariant wagon)[2]
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „vogue” w: Oxford Dictionary of English, Oxford University Press, 2005, ISBN 0-19-861057-2.
  2. Hasło „vogue” w: Online Etymology Dictionary.

vogue (język francuski)

wymowa:
IPA: /vɔɡ/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) moda, popularność, wziętość[1]
(1.2) reg. coroczne święto miejscowości
odmiana:
(1) lp une vogue; lm vogues
przykłady:
(1.1) Je trouve la vogue des mini-joupes entre jeunes filles bizarre.Uważam modę na minispódniczki wśród młodych dziewczyn za dziwną.
(1.1) La vogue de cette chanteuse augmente.Popularność tej piosenkarki rośnie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) en voguemodny
synonimy:
(1.1) mode, popularité, renom, succès
antonimy:
(1.1) impopularité, désuétude, déconsidération, défaveur, discrédit
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) źródłosłów dla ang. vogue
(1) franc. voguer[2]
uwagi:
(1.2) używane na południowym wschodzie Francji[2]
źródła:
  1. Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.
  2. 1 2 Le Grand Robert de la langue française (on-line).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.