vetva (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gałąźpęd drzewa[1][2]
(1.2) gałąźboczna linia rodu lub jakiejś społeczności[2]
(1.3) odgałęzienie, gałąź, działczęść, element jakiejś rozgałęziającej się całości[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) horná / spodná vetva • holá / suchá / polámaná vetva • plodonosná vetva
(1.2) rodová vetva
(1.3) vetva magistrály / ropovoduseverná vetva
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. vetvička ż, odvetvie n, rozvetvenosť ż
czas. vetviť sa ndk., rozvetviť sa dk., rozvetvovať sa ndk.
przym. vetvový, odvetvový, rozvetvený, vetvičkový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 475.
  2. 1 2 3 Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.