vertun (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [fɛɐ̯ˈtuːn]
-
- znaczenia:
czasownik nieregularny, nierozdzielnie złożony, przechodni
- (1.1) trwonić, przetrwonić
czasownik nieregularny, nierozdzielnie złożony, w użyciu zwrotnym, nieprzechodni
- (2.1) pot. machnąć się, mylić się, pomylić się, popełnić pomyłkę
- odmiana:
- (1-2)[1] vertun (vertut), vertat, vertan (haben)
- przykłady:
- składnia:
- (2.1) sich bei etw./jdm. (Dat.) vertun
- kolokacje:
- (2.1) sich beim Rechnen / Eintippen / Tippen vertun
- synonimy:
- (2.1) irren
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Vertun n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. ver- + tun
- uwagi:
- zobacz też: tun • abtun • antun • auftun • austun • betun • dartun • hervortun • hintun • mittun • nachtun • umtun • übertun • vertun • zutun • zurücktun
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.