auftun (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈaʊ̯fˌtuːn]
-
- znaczenia:
czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony
- (1.1) otwierać, otworzyć (np. drzwi)
- (1.2) pot. nakładać, nałożyć (np. czapkę na głowę, jedzenie na talerz)
- odmiana:
- (1.1-2)[1] auftun (tut auf), tat auf, aufgetan (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Auftun n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: tun • abtun • antun • auftun • austun • betun • dartun • hervortun • hintun • mittun • nachtun • umtun • übertun • vertun • zutun • zurücktun
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.