vecka (język szwedzki)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) tydzień

czasownik przechodni

(2.1) marszczyć, plisować, drapować

czasownik zwrotny vecka sig

(3.1) marszczyć się

odmiana:

(1.1) en vecka, veckan, veckor, veckorna

(2-3) att vecka, veckar, veckade, veckat, vecka! ; pres. part. veckande, perf. part. veckad

przykłady:

(1.1) Jag och min fru ska bara stanna en vecka. → Ja i moja żona zostaniemy tylko tydzień.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) rynka, krusa, plissera

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) dni tygodnia: måndag, tisdag, onsdag, torsdag, fredag, lördag, söndag

wyrazy pokrewne:

(2.1) rzecz. veckande, veckning

(2.1) przym. veckig

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe veckodag, veckolön, veckopeng, veckoslut, veckotidning • arbetsvecka, femdagarsvecka, påskvecka, ångervecka

fraza rzeczownikowa stilla veckan

złożenie przymiotnikowe veckogammal

fraza przysłówkowa vecka ut och vecka in

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: pojęcia związane z kalendarzem i czasem w języku szwedzkim

(2.1) por. vika

źródła: