vāfa (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wafa • waofa
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) rzucać, rzucić[1]
(1.2) sport. ciskać, cisnąć[1]
(1.3) zlec[1]
(1.4) kocić się, okocić się[1]
(1.5) prosić się, oprosić się[1]
(1.6) wet. zootechn. wydawać, wydać potomstwo (o zwierzętach)
odmiana:
(1.1-6) czas przeszły prosty vuəff, vūəf imiesłów czasu przeszłego gəvuəffa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. nausvāfa
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. wërfen. por. : niem. werfen
uwagi:
zobacz też: vāfa • fyrvāfa • nausvāfa
źródła:
  1. 1 2 3 4 5 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 495.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.