utrwalić (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. utrwalać)
- (1.1) aspekt dokonany od: utrwalać
czasownik zwrotny dokonany utrwalić się (ndk. utrwalać się)
- (2.1) aspekt dokonany od: utrwalać się
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Któż zdoła utrwalić me słowa, / potrafi je w księdze umieścić?[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. utrwalacz mrz/mos, utrwalenie n, utrwalanie n
- przym. trwały
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: utrwalać
- (2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: utrwalać się
- kaszubski: (1.1) ùtrwalëc, umòcnic; (2.1) ùtrwalëc sã, umòcnic sã
- źródła:
- ↑ Księga Hioba 19,23, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Władysław Borowski).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.