urzeczownikowienie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌuʒɛʧ̑ɔvʲɲikɔˈvʲjɛ̇̃ɲɛ], AS: [užečovʹńikovʹi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) jęz. przejście jakiejś części mowy do kategorii rzeczowników[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) substantywizacja, substantywacja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: nominalizacja
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 290.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.