ungestraft (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈʊnɡəˌʃtʁaːft]
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) bezkarny
w funkcji przysłówka[1]
- (2.1) bezkarnie
- odmiana:
- (1.1)
(zob. deklinacja przymiotnikowa) liczba pojedyncza liczba mnoga przypadek deklinacja m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader ungestrafte
ein ungestrafter
ungestrafterdie ungestrafte
eine ungestrafte
ungestraftedas ungestrafte
ein ungestraftes
ungestraftesdie ungestraften
ungestraften
ungestrafteGen. słaba
mieszana
mocnades ungestraften
eines ungestraften
ungestraftender ungestraften
einer ungestraften
ungestrafterdes ungestraften
eines ungestraften
ungestraftender ungestraften
ungestraften
ungestrafterDat. słaba
mieszana
mocnadem ungestraften
einem ungestraften
ungestraftemder ungestraften
einer ungestraften
ungestrafterdem ungestraften
einem ungestraften
ungestraftemden ungestraften
ungestraften
ungestraftenAkk. słaba
mieszana
mocnaden ungestraften
einen ungestraften
ungestraftendie ungestrafte
eine ungestrafte
ungestraftedas ungestrafte
ein ungestraftes
ungestraftesdie ungestraften
ungestraften
ungestraftestopień wyższy (Komparativ) ungestrafter- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader ungestraftere
ein ungestrafterer
ungestraftererdie ungestraftere
eine ungestraftere
ungestrafteredas ungestraftere
ein ungestrafteres
ungestrafteresdie ungestrafteren
ungestrafteren
ungestraftereGen. słaba
mieszana
mocnades ungestrafteren
eines ungestrafteren
ungestrafterender ungestrafteren
einer ungestrafteren
ungestraftererdes ungestrafteren
eines ungestrafteren
ungestrafterender ungestrafteren
ungestrafteren
ungestraftererDat. słaba
mieszana
mocnadem ungestrafteren
einem ungestrafteren
ungestrafteremder ungestrafteren
einer ungestrafteren
ungestraftererdem ungestrafteren
einem ungestrafteren
ungestrafteremden ungestrafteren
ungestrafteren
ungestrafterenAkk. słaba
mieszana
mocnaden ungestrafteren
einen ungestrafteren
ungestrafterendie ungestraftere
eine ungestraftere
ungestrafteredas ungestraftere
ein ungestrafteres
ungestrafteresdie ungestrafteren
ungestrafteren
ungestrafterestopień najwyższy (Superlativ) ungestraftest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader ungestrafteste
ein ungestraftester
ungestraftesterdie ungestrafteste
eine ungestrafteste
ungestraftestedas ungestrafteste
ein ungestraftestes
ungestraftestesdie ungestraftesten
ungestraftesten
ungestraftesteGen. słaba
mieszana
mocnades ungestraftesten
eines ungestraftesten
ungestraftestender ungestraftesten
einer ungestraftesten
ungestraftesterdes ungestraftesten
eines ungestraftesten
ungestraftestender ungestraftesten
ungestraftesten
ungestraftesterDat. słaba
mieszana
mocnadem ungestraftesten
einem ungestraftesten
ungestraftestemder ungestraftesten
einer ungestraftesten
ungestraftesterdem ungestraftesten
einem ungestraftesten
ungestraftestemden ungestraftesten
ungestraftesten
ungestraftestenAkk. słaba
mieszana
mocnaden ungestraftesten
einen ungestraftesten
ungestraftestendie ungestrafteste
eine ungestrafteste
ungestraftestedas ungestrafteste
ein ungestraftestes
ungestraftestesdie ungestraftesten
ungestraftesten
ungestrafteste - (2.1) nieodm.; st. wyższy ungestrafter; st. najwyższy am ungestraftesten
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ungestraft davonkommen
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.