umhauen (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈʊmˌhaʊ̯ən]
-
- znaczenia:
czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony
- (1.1) powalać, powalić
- odmiana:
- (1.1)[1] umhauen (haut um), haute um/książk. hieb um, umgehauen (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Umhauen n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: hauen • abhauen • anhauen • aufhauen • aushauen • behauen • durchhauen • einhauen • entzweihauen • herrunterhauen • hinhauen • kaputthauen • loshauen • niederhauen • umhauen • verhauen • weghauen • zerhauen • zuhauen • zusammenhauen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.