hauen (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈhaʊ̯ən]
-
- znaczenia:
czasownik nieregularny
- (1.1) pot. bić, uderzać, uderzyć
- odmiana:
- (1.1)[1] hauen, haute (oder hieb), gehauen; regional: gehaut (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Hauen n, Hau m, Haue ż, Hauerei ż, Hauer m, Hauerin ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Aneks:Język niemiecki - wykaz czasowników mocnych i nieregularnych
- (1.1) zobacz też: hauen • abhauen • anhauen • aufhauen • aushauen • behauen • durchhauen • einhauen • entzweihauen • herrunterhauen • hinhauen • kaputthauen • loshauen • niederhauen • umhauen • verhauen • weghauen • zerhauen • zuhauen • zusammenhauen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.