ulo (esperanto)
rzeczownik
- (1.1) osobnik
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo ulo uloj akuzativo ulon ulojn - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ulaĉo, fiulo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ulo (ido)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) coś
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ulo (język ilokano)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) anat. głowa[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Emma J. Fonacier Bernabe, Virginia Lapid, Bonifacio P. Sibayan, Ilokano Lessons, University of Hawaii Press, 1971, s. 130, 446.
ulo (język tagalski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) anat. głowa
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.