ułożyć (język polski)

ktoś ułożył (1.1) kamienie
wymowa:
IPA: [uˈwɔʒɨʨ̑], AS: [uu̯ožyć]
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. układać)

(1.1) aspekt dokonany od: układać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. układanie n, układ m, ułożenie n, układanka ż
czas. układać
przym. złożony, układny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: układać
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.