torturować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌtɔrtuˈrɔvaʨ̑], AS: [torturovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik

(1.1) zadawać komuś tortury, świadomie zadawać komuś ogromny ból fizyczny za pomocą okrutnych metod, najczęściej w celu wymuszenia zeznań, informacji
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dręczyć, znęcać się, maltretować, katować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. torturowanie n, tortura ż, tortury nmos lm
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.