torftig (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) prosty, skromny, skąpy, ubogi, marny, lichy, mizerny^[1]

odmiana:

(1.1) torftig, torftigt, torftiga; st. wyższy torftigare; st. najwyższy torftigast

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) en torftig måltid → skromny posiłek • ett torftigt språk → ubogi język • torftiga kunskaper → skąpe wiadomości

synonimy:

(1.1) enkel, knapp, skral, påver, fattig, mager

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. torftighet

przysł. torftigt

związki frazeologiczne:

etymologia:

od st.szw. þorft → potrzeba, spokrewnione z szw. tarv → daw. potrzeba naturalna

uwagi:

źródła: