tabou (język francuski)
- wymowa:
- IPA: [ta.bu]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) tabu, nietykalna świętość[1]
przymiotnik
- (2.1) święty, nietykalny[1]
- (2.2) zabroniony, zakazany, niedozwolony[1]
- odmiana:
- (2) lp tabou m, taboue ż; lm tabous m, taboues ż
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) intouchable
- (2.2) défendu, illicite, interdit
- antonimy:
- (2.2) licite, permis, autorisé, toléré
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. taboo[2]
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 3 Stefania Ciesielska-Borkowska, Jerzy Dobrzyński, Jadwiga Gałuszka, Anna Jedlińska, Zygmunt Matkowski, Krystyna Sieroszewska, Jolanta Sikora-Penazzi, Wielki słownik francusko-polski (CD-ROM), LexLand / Wiedza Powszechna, Knurów / Warszawa 2007, ISBN 978-83-89558-13-8.
- ↑
The Free Dictionary by Farlex.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.