licite (język francuski)
przymiotnik
- (1.1) dozwolony, legalny
- odmiana:
- (1) lp licite m ż; lm licites m ż
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) légitime, légal, permis, réglementaire, régulier, toléré[1]
- antonimy:
- (1.1) illicite, défendu, frauduleux, illégal, interdit, irrégulier, prohibé
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. licitus z łac. licere[2]
- uwagi:
- źródła:
licite (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [li.ˈθi.te]
- IPA: [li.ˈsi.te] (dialekty z utożsamieniem s-z)
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od licitar
- (1.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od licitar
- (1.3) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od licitar
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
licite (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dozwolony
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
licite (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) słusznie, legalnie[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) licito
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 387.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.