tabără (język rumuński)
- wymowa:
- IPA: /ˈta.bə.rə/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) obóz, obozowisko, biwak[1]
- (1.2) tabor[1]
- (1.3) polit. ugrupowanie, obóz[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek forma liczba
pojedynczaliczba
mnogaM. / B. nieokreślona o tabără niște tabere określona tabăra taberele D. / C. nieokreślona unei tabără unor tabere określona tabăra taberele - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. tăbărî
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- cs. таборъ (taborъ)[2] → obóz[3]
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 3 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
- ↑
Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 271. - ↑ Hasło „таборъ” w: Franz Miklosich, Lexicon palaeoslovenico-graeco-latinum emendatum auctum, Guilelmus Braumueller, Wiedeń 1862–1865, s. 981.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.