tönen (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈtøːnən] IPA: [ˈtøːntə] IPA: [ɡəˈtøːnt]
- znaczenia:
czasownik słaby
- (1.1) rozbrzmiewać, rozbrzmieć
- (1.2) pot. pejor. piać, chwalić się
- (1.3) kosmet. (lekko, nietrwale) farbować, ufarbować (np. włosy)
- odmiana:
- (1.1-3)[1] tönen (tönt), tönte, getönt (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Tönen n, Ton m, Tönen n, Tönung ż, Getön n
- czas. tonen
- przym. tönend, tonal, tonisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: tönen • abtönen • antönen • austönen • ertönen • forttönen • nachtönen • übertönen • vertönen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.