ertönen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ɛɐ̯ˈtøːnən]

​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) rozbrzmiewać, rozbrzmieć, zabrzmieć, brzmieć

odmiana:

(1.1)^[1] ertön|en (ertönt), ertönte, ertönt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ertönen n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: tönen • abtönen • antönen • austönen • ertönen • forttönen • nachtönen • übertönen • vertönen

źródła: