sztukować (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) powiększać poprzez doszycie lub doklejenie czegoś, np. kawałków materiału[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sztukowanie n, sztuczka ż, sztuka ż
czas. dosztukować dk., nadsztukować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „sztukować” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.