strącić z obłoków na ziemię (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈstrɔ̃ɲʨ̑iʥ̑ z‿ɔbˈwɔkuf na‿ˈʑɛ̃mʲjɛ], AS: [strõńćiʒ́ z‿obu̯okuf na‿źẽmʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• denazal.• asynch. ą • udźw. międzywyr.• przyim. nie tw. syl.• zestr. akc.• i → j • wym. warsz.

​

znaczenia:

fraza czasownikowa dokonana

(1.1) przywołać kogoś do rzeczywistości, przywrócić komuś (rozmarzonemu) realny obraz sytuacji^[1]

odmiana:

(1.1) zob. strącić, „z obłoków na ziemię” nieodm.

przykłady:

składnia:

(1.1) strącić + B. (kogoś) + z obłoków na ziemię

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sprowadzić na ziemię, strącić z obłoków

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

źródła: