størst (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) stopień najwyższy → zob. stor → największy

odmiana:

przykłady:

(1.1) Russland er verdens største land. → Rosja jest największym krajem na świecie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) minst

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: