stämning (język szwedzki)

wymowa:

[²st'em:ning]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) muz. strojenie^[1]

(1.2) atmosfera, nastrój^[1]

(1.3) praw. wezwanie do sądu^[1]

(1.4) praw. powództwo^[2]

odmiana:

(1.1-4) en stämning, stämningen, stämningar, stämningarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. stämma

przym. stämningsfull

rzecz. stämma w

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: