skranglig (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) (o rzeczach) chwiejny, rozchwiany, chybotliwy, rozchybotany, niestabilny

(1.2) (o osobach, zwierzętach, roślinach) chudy, tyczkowaty, szczupły, wysmukły

odmiana:

(1) skranglig, skrangligt, skrangliga; st. wyższy skrangligare; st. najwyższy skrangligast

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) en skranglig stege → chwiejna drabina • en skranglig kärra → rozchybotany wóz

(1.2) en skranglig tonåring → chudy wyrostek

synonimy:

(1.1) vinglig, ranglig, rankig, ostadig

(1.2) gänglig, långsmal, spinkig, mager

antonimy:

(1.1) stabil

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. skranglighet

czas. skrangla

przysł. skrangligt

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. skrangla + -ig → zataczać się + …tworzy przymiotnik

uwagi:

źródła: