schwindeln (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃvɪndl̩n] IPA: [ˈʃvɪndl̩tə] IPA: [ɡəˈʃvɪndl̩t]
-
- znaczenia:
czasownik słaby
- (1.1) robić się słabo, dostawać zawrotu głowy
- (1.2) bujać, obujać, oszukiwać, oszukać
- odmiana:
- (1.1-2)[1] schwindel|n (schwindelt), schwindelte, geschwindelt (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Schwindel m, Schwindler m, Schwindlerin ż
- przym. schwindelig, schwindlig, schwindlerisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: schwindeln • abschwindeln • anschwindeln • beschwindeln • erschwindeln • herausschwindeln • vorschwindeln
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.